“စိတ္ဆိုးမယ္ၾကံရင္ ..တစ္ကေန တစ္ဆယ္အထိ ေရပါလို႔ သားကိုမွာထားရက္သားနဲ႔၊ အခု ရန္ျဖစ္လာၿပီလား”
“အဲဒီလို ေရမိလို႔ အထိုးခံလိုက္ရတာေပါ့ ေမေမရဲ႕”
“ဘာၿဖစ္လို႔လဲကြ”
“ဟိုေကာင့္ အေဖက သူ႔ရဲ႕သားကို ငါးအထိပဲ ေရခိုင္းထားလို႔ေလ”
“မေန႔က မင္းတို႔လင္မယားေတြရန္ၿဖစ္ၾကတယ္ဆို”
“ဟုတ္တယ္ကြ။ ငါအိမ္ၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ သူ႔မေက်နပ္ခ်က္ေတြေၿပာၿပီး ေပါက္ကြဲရာက စ,တာပဲ”
“မင္းက ဘယ္လိုၿပန္ၿပီးရွင္းၿပ သလဲ”
“ဘာတစ္ခြန္းမွကို ၿပန္ၿပီးေၿပာၿပခြင့္ မရပါဘူးကြာ။ သူေၿပာလို႔အားရတာနဲ႔ ပစၥည္းေတြယူၿပီး
အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားေတာ့တာပါပဲ”
“ေမေမ သမီးကို တစ္ဆယ္ေလာက္ေပးပါလား။ အိမ္ေရွ႕မွာ ေအာ္ဟစ္ေနတဲ့သူကိုေပးလိုက္ခ်င္လို႔”
“ဘယ္လိုေအာ္ဟစ္ေနလို႔လဲ သမီးရဲ႕”
“ေဟာဒီက သၾကားေၿပာင္းဖူးတဲ့ ၊ တစ္ဖူးတစ္ဆယ္တဲ့”
“အခ်စ္နဲ႔ပတ္သတ္လာရင္ ဘာပဲလုပ္ရ လုပ္ရ။ဘာမဆိုရင္ဆိုင္ရဲတယ္။အရာရာစြန္႔လႊတ္ရဲတယ္။
ဘယ္အရာမွ လာၿပီးတားဆီးလို႔မရဘူး”
“ကဲပါ...ယံုပါၿပီရွင္ရယ္။ ဒီညေန ခ်ိန္းထားတာ လားဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္”
“စိတ္ခ်....စိတ္ခ်..ဖဲဝိုင္းမလုပ္ၿဖစ္ရင္လာခဲ့မယ္ေနာ္...ဆက္ဆက္ေစာင့္ေန”
“မင္းႏွယ့္ကြာ၊၊ဘာၿဖစ္လို႔ ဒီေလာက္သိကၡာမဲ့တဲ့ လုုပ္ရက္ကို က်ဴးလြန္ရတာလဲ”
“ဆရာပဲေၿပာထားရက္သားနဲ႔။ ငါ့ေၿခရာအတိုင္းတစ္ထပ္တည္းက်ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆို”
